Ας μετρηθούμε να τελειώνουμε...

του Βαγγέλη Κορωνάκη από την "Athens voice"

Ό,τι κι αν πιστεύει κανείς για τον ΣΕΒ, τον πρόεδρό του και τους Έλληνες βιομήχανους γενικότερα, θα πρέπει να δώσει κάποια προσοχή στην πρόταση για δημοψήφισμα για την πορεία της χώρας.
 

Βέβαια, δεν έπιασε ξαφνικά τους βιομήχανους ο πόνος για τη διασφάλιση της δημοκρατίας ούτε το γύρισαν προς τα αριστερά. Οι βιομήχανοι μέσω του κ Δασκαλόπουλου έχουν ξεκάθαρη θέση για το τι πρέπει να γίνει και τη διατύπωσαν και πάλι ταυτόχρονα με την πρόταση για δημοψήφισμα. Μάλιστα γνωρίζουν ότι σε περίπτωση που το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι αντίθετο από αυτό που υποστηρίζουν, η εξέλιξη θα είναι καταστροφική για τους ίδιους (με εξαίρεση ίσως αυτούς με εξαγωγικό προσανατολισμό). Σαν άνθρωποι της αγοράς όμως ξέρουν να παίρνουν ρίσκα, για την ακρίβεια πιστεύουν ότι η έλλειψη ρίσκου σημαίνει στασιμότητα και φθορά, κάτι που δυστυχώς επιβεβαιώνεται με το χειρότερο τρόπο για το σύνολο της χώρας εδώ κι ένα χρόνο.
 

Η πρόταση λοιπόν του ΣΕΒ έχει ενδιαφέρον γιατί αποκρυσταλλώνει με δύο λόγια την πραγματική κατάσταση της Ελλάδας. Όσο κι αν διάφοροι (μεταξύ των οποίων όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης) ισχυρίζονται για δικούς τους λόγους ότι υπάρχουν ενδιάμεσοι δρόμοι, η πραγματικότητα είναι ότι η επιλογή που έχουμε τώρα είναι μια: Ή συνεχίζουμε να ζητάμε τα λεφτά των «άλλων» (και αποδεχόμαστε τους όρους που αυτοί μας βάζουν) ή αποφασίζουμε πως δεν τα θέλουμε, πως δεν πληρώνουμε αυτά που χρωστάμε και πως πορευόμαστε στο εξής μόνοι με αυτά που (δεν) έχουμε.
 

Οι εκλογές δεν πρόκειται να μας βγάλουν από το αδιέξοδο αφού ακόμα κι αν αποφύγουμε την ακυβερνησία (πράγμα δύσκολο σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις), κανένα κόμμα εκτός από τη μισή κυβέρνηση δεν έχει πάρει ξεκάθαρη θέση στο παραπάνω δίλημμα. Ακόμα όμως και αν ολόκληρη η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να συνεχίσει προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση δεν έχει την εκλογική νομιμοποίηση για να το κάνει. Η διαφορά των 10 μονάδων των τελευταίων εκλογών ήταν κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες, μπορεί κανείς να πει ότι αφορούσε μια «άλλη» χώρα.
 

Επειδή λοιπόν τα κόμματα αρνούνται να αναγνωρίσουν το θεμελιώδες δίλημμα που αντιμετωπίζει η χώρα, οι εκλογές δεν θα κάνουν τίποτα παραπάνω από το να διαιωνίσουν τη στασιμότητα και την πόλωση της κοινωνίας που κάποια στιγμή θα οδηγήσει σε ανοιχτές συγκρούσεις. Το δημοψήφισμα είναι ο μόνος τρόπος για να αποφασίσουμε ξεκάθαρα, δίκαια και δημοκρατικά που θέλουμε να πάμε.
 

Ας βγουν όλες οι πλευρές, κόμματα, ΜΜΕ, εργαζόμενοι, διανοούμενοι και άνθρωποι της αγοράς κι ας πάρουν θέση. Ας αναπτύξουν τα υπέρ και τα κατά για μια τελευταία φορά και ας αφήσουν τον κόσμο να αποφασίσει. Η συζήτηση έχει εξαντληθεί, ας μετρηθούμε να τελειώνουμε.
 

Μοναδική προϋπόθεση είναι να συμφωνηθεί ότι το αποτέλεσμα θα γίνει σεβαστό από όλους - όποιο κι αν είναι - και η κατεύθυνση που θα αποφασιστεί θα ακολουθηθεί απαρέγκλιτα και ολοκληρωτικά.
 

Επιχειρήματα ότι δήθεν ο λαός δεν μπορεί να αποφασίσει σωστά, ότι δεν γνωρίζει τις συνέπειες που θα έχουν οι αποφάσεις του ή ότι μπορεί να παραπλανηθεί δεν στέκουν από οποιαδήποτε πλευρά κι αν εκφραστούν. Ακόμα κι αν η όποια απόφαση αποδειχτεί καταστροφική, θα έχει ληφθεί από την πλειοψηφία του λαού και ως γνωστόν κάθε λαός, όπως και κάθε άνθρωπος, είναι άξιος των επιλογών του.