της Νίνας-Μαρίας Πασχαλίδου
Με αυτά τα λόγια κλείνει την έκθεση του για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της χώρας το 1952 ο οικονομολόγος Κυριάκος Βαρβαρέσος*. Το 1951 η Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα, μετά την αποτυχία του «Προγράμματος Οικονομικής Ανορθώσεως», ζήτησε από τον οικονομολόγο Κυριάκο Βαρβαρέσο να συντάξει έκθεση για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της Χώρας.
Ο Βαρβαρέσος προχώρησε σε ανάλυση της οικονομικής πραγματικότητας και υπέβαλλε την περίφημη «Έκθεση Βαρβαρέσου» τον Ιανουάριο του 1952. Η Έκθεση έδινε έμφαση στην ανάγκη νομισματικής σταθερότητας, ριζικής αναδιοργάνωσης της δημόσιας διοίκησης και εξασφάλισης πολιτικής συναίνεσης και σταθερότητας αλλά οι λύσεις που πρότεινε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.
Από την Ουάσιγκτον, από την Παγκόσμια Τράπεζα όπου και εργάστηκε ως τον θάνατο του, ο Κυριάκος Βαρβαρέσος, έγραψε στον ακαδημαϊκό Ηλία Βενέζη, τα εξής: «Πιστεύω ότι η πρόοδος θα συνεχισθεί και ότι ο λαός μας με την ευφύϊαν του, την ζωτικότητα του και τας ψυχικός του αρετάς θα εξακολούθηση να κατέχη ιδιάζουσαν θέσιν μεταξύ των ελευθέρων εθνών».
Πού είναι ο ευφυής λαός; Ποια ιδιάζουσα θέση κατέχει η χώρα μας ανάμεσα στα ελεύθερα έθνη; Πού είναι η άλλη Ελλάδα; Πέρασαν σχεδόν εξήντα χρόνια και ακόμη να φανεί.
(από το "protagon")
«Αι σημεριναί μας δυσχέρειαι δεν οφείλονται εις ανεπάρκειαν υλικών μέσων, διότι ουδέποτε τα εις την διάθεσίν μας υλικά μέσα ήσαν αφθονώτερα από σήμερον, οφείλονται κατά την γνώμην μου, εις τας συνηθείας και νοοτροπίαν αίτινες απεκτήθησαν κατά την διάρκειαν της κατοχής και διετηρήθησαν και μεταπολεμικώς και αι οποίαι εμφανίζουν την Ελλάδα ως μίαν χώραν όπου συνδυάζεται η απληστία και η αδιαφορία διά τας ανάγκας του συνόλου αφ’ ενός και ο φόβος και η απαισιοδοξία διά το μέλλον της χώρας αφ’ ετέρου.
Εγώ δεν πιστεύω εις την εικόνα αυτήν της πατρίδος μου. Πιστεύω εις μίαν άλλην Ελλάδα, την Ελλάδα των εντίμων, εργατικών και ολιγαρκών Ελλήνων. Πιστεύω επιπλέον ότι η Ελλάς αυτή θα επικρατήση και θα επιβληθή εν τέλει και δια τούτο είμαι αισιόδοξος διά το μέλλον της χώρας»
Με αυτά τα λόγια κλείνει την έκθεση του για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της χώρας το 1952 ο οικονομολόγος Κυριάκος Βαρβαρέσος*. Το 1951 η Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα, μετά την αποτυχία του «Προγράμματος Οικονομικής Ανορθώσεως», ζήτησε από τον οικονομολόγο Κυριάκο Βαρβαρέσο να συντάξει έκθεση για την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος της Χώρας.
Ο Βαρβαρέσος προχώρησε σε ανάλυση της οικονομικής πραγματικότητας και υπέβαλλε την περίφημη «Έκθεση Βαρβαρέσου» τον Ιανουάριο του 1952. Η Έκθεση έδινε έμφαση στην ανάγκη νομισματικής σταθερότητας, ριζικής αναδιοργάνωσης της δημόσιας διοίκησης και εξασφάλισης πολιτικής συναίνεσης και σταθερότητας αλλά οι λύσεις που πρότεινε δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.
Από την Ουάσιγκτον, από την Παγκόσμια Τράπεζα όπου και εργάστηκε ως τον θάνατο του, ο Κυριάκος Βαρβαρέσος, έγραψε στον ακαδημαϊκό Ηλία Βενέζη, τα εξής: «Πιστεύω ότι η πρόοδος θα συνεχισθεί και ότι ο λαός μας με την ευφύϊαν του, την ζωτικότητα του και τας ψυχικός του αρετάς θα εξακολούθηση να κατέχη ιδιάζουσαν θέσιν μεταξύ των ελευθέρων εθνών».
Πού είναι ο ευφυής λαός; Ποια ιδιάζουσα θέση κατέχει η χώρα μας ανάμεσα στα ελεύθερα έθνη; Πού είναι η άλλη Ελλάδα; Πέρασαν σχεδόν εξήντα χρόνια και ακόμη να φανεί.
______________________________________
*Ο Κυριάκος Βαρβαρέσος (1884-1957) ήταν καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στη Νομική Αθηνών, και υπήρξε για πολλά χρόνια υποδιοικητής και διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος. Μετά την απελευθέρωση έγινε ένα διάστημα αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βούλγαρη και υπουργός, αλλά απέτυχε στην εφαρμογή του οικονομικού προγράμματός του. Κλασική θεωρείται η έκθεσή του για την ελληνική οικονομία (1952). Έως τον θάνατό του υπήρξε σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον.
(από το "protagon")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου